Dag 5 vrijdag 6 maart 2015
Vandaag is het dag 5 .
5 dagen al weer dat die kleine moppies zijn geboren. 6 nachten al weer dat ik op de bank slaap. Eigenlijk is het al niet meer nodig. Ik heb een babyfoon waar ik ze mee kan volgen. Mocht er echt iets aan de hand zijn dan ben ik zo beneden, maar iets in mij zegt dat ik gewoon lekker beneden moet blijven. Niet iets ergs hoor, want het gaat echt super. Moeder gevoel…. Ik denk dat het dat is. Ik weet van mijzelf dat wanneer ik boven ga slapen, dat ik alleen maar loop te malen en denken. Dus op de bank is dan de beste oplossing. De beste oplossing voor mijn gedachten in ieder geval, want mijn lijf is brak. Brak, moe, zeer… Maar voor een goed doel als deze heb ik dat er graag voor over.
Ushi doet het super, wat een top moedertje. Het is maar afwachten hoe het allemaal gaat verlopen zo voor de eerste keer, maar bij ushi komt dat wel goed. Ze maakt ze schoon, ruimt alles op, gaat op tijd voeden. De eerste dagen kwam ze haar kist niet uit. Ik moest haar echt dwingen om te komen eten en drinken en om haar uit te laten. Maar nu ze het vertrouwen heeft dat de pups nergens heen gaan, komt ze wat meer uit zichzelf eruit. Eten is haar grote hobby. We geven haar nu extra vlees en ook krijgt ze geitenyoghurt ( lekker vet en goed voor het calcium) , puppymelk om haar melk goed op gang te brengen en veel tussendoortjes. Momenteel hoef ik niet bang te zijn dat ze te dik gaat worden, want die kleintjes lusten er wel pap van
Ook wordt ze elke dag getemperatuurd, om te controleren dat ze niet ergens een ontsteking krijgt.
De voorste tepels daar komt weinig melk uit, dus het 9-tal moet het met 6 goed werkende tepels doen. Dit gaat prima, ik help de lichtere soms een beetje , door ze eerst aan te leggen als de zwaardere nog slapen, want die weten de goede tepels wel te vinden en duwen die andere er gewoon bij weg. De pups komen prima aan gelukkig! Dus tot nu toe hoef ik niet bij te flessen.
Maar wat een rijkdom is het toch. Zo leuk om te zien hoe ze als kleine molletjes door de bak kruipen op zoek naar hun moeder en broertjes en zusjes. Sommige vinden het heerlijk om ook alleen te liggen, maar als ze dan wakker worden kunnen ze ineens heeel hard gaat piepen omdat ze iedereen kwijt zijn. Of ze hebben een “vastloper”in de hoek en snuffelen dat onnozel om zich heen . tijdens het drinken klimmen en klauteren ze om elkaar heen, het gebeurd dan ook regelmatig dat er 1tje van de hoop afrolt om vervolgens zielig op hun rug te gaan piepen.
Het is maar goed dat we de eerste week geen onbekend bezoek laten komen. Ushi is een ware leeuwin…. Niet vals. Niet bijten, maar wel op haar hoede van wie er binnenkomt. Ze kan dan haar voorpoten om haar pups heen slaan, en je aan kijken met “durf het is”. Dat bekende binnen komen vind ze prima. Maar ik laat mensen er nog niet aankomen, alleen ik en mijn gezinnetje , moeder en Laura. Dat vind ze ook allemaal goed. In het begin volgde ze al mijn handelingen, niet altijd even makkelijk, want mevrouw kon erg in de weg lopen en liggen, maar nu heeft ze het vertrouwen erin dat het goed is.